کمتر کسی در میان ما است که از آغازین روزهای شیوع کرونا در جهان و بعد از آن وقتی پای این ویروس رعب‌انگیز به ایران رسید، روزهای پیاپی اخبار و آمار مبتلایان و درگذشتگان در اثر کرونا را چک نکرده باشد. دو سال‌و‌نیمی که حداقل یک‌سال از آن، همه‌ی ما در وحشت فراگیری فرورفته بودیم. هر روز آمار درگذشتگان را می‌خواندیم و نگران نزدیکان و عزیزانمان می‌شدیم و البته که حق داشتیم! رسانه توانسته بود به ما القا کند که هیچ خطری بیش از کرونا سلامتی و جان ما را تهدید نمی‌کند. کرونا از وقتی که پایش به ایران رسید، یعنی از بهمن ۹۸ تا امروز، جان حدود ۱۴۵ هزار نفر از هم‌وطنان ما را گرفته.

حالا اگر بدانیم بیماری‌ای در میان ما شایع شده که هر سال جان ۳۰۰ هزار هم‌وطن ما را می‌گیرد چه احساسی پیدا می‌کنیم؟! یا از آن بدتر، اگر بدانیم این یک بیماری نیست، این یک ابرقاتل سریالی است که سایه شومش را همین‌جا در همسایگی من و شما پهن کرده چه؟! یک روح شیطانی که شاید یک روز در جسم ما هم حلول کند! کودک‌کش همان کلیدواژه‌ای است که ما برای جانی‌ترین انسان‌نماهای روی زمین از آن استفاده می‌کنیم. اما وقتی پای بهانه‌های بزک‌شده برای ما انسان‌ها وسط می‌آید، دیگر کشتن یک جنین، قتل به حساب نمی‌آید!

«بدن من، انتخاب من» شعاری است که فمنیست‌ها تلاش کردند از آن در جهت عادی‌سازی سقط جنین استفاده کنند. شعاری که بیش از هرچیز پایه غیرتوحیدی و شرک‌آلوده‌ی آن توی ذوق می‌زند. آن‌ها می‌گویند تفاوت میان کشتن جنین و کشتن یک بچه‌ی سه ساله، در «تجربه‌ی زندگی» است! یعنی آن بچه چون زندگی در این جهان را تجربه کرده پس حق ادامه‌ی آن را دارد اما جنین در رحم را به دلیل نداشتن این تجربه می‌شود از ادامه‌ی زندگی محروم کرد! به همین سادگی. چون هیچ‌کدام از ما احساسی که در زمان جنینی در رحم مادرمان تجربه می‌کردیم را به‌خاطر نداریم پس لابد جنین اصلا حسی به زندگی ندارد! ما استادانه ملاک‌های اخلاقی زندگی‌کردن را فرسنگ‌ها جابجا می‌کنیم. مثلا در نگاهمان سپردن فرزند به بهزیستی شاید از قتل او هم بدتر باشد! بهزیستی واژه‌ی منفوری است وقتی درباره‌ی فرزندانمان به آن فکر می‌کنیم اما سقط جنین می‌تواند هزاران بهانه‌‌ی بزک‌شده داشته باشد. اما وقتی کمی از رسانه فاصله بگیریم و منطقی فکر کنیم خیلی زود می‌فهمیم شعار «نمی‌خواهم فرزندی را به این جهان پر از سیاهی و نفرت بیاورم.» به این معنی است که: پس او را می‌کشم تا سهمی در سیاه‌تر‌کردن این جهان ‌داشته‌باشم!

✍️ ریحانه یزدی