اگر هومر را شعر یونان بدانیم، داستایوفسکی را احیاگر ادبیات روسی، و موتزارت را خالق موسیقی در آلمان، حتما می‌توان روبربرسون را خالق سینمای فرانسه دانست. برسون، یکی از ستاره‌های فیلم‌سازی در جهان است که آثارش تأثیر زیادی در رشد هنر فیلم‌سازی در جهان داشت. برسون درجایی می‌گوید: «سینمای صامت، سکوت را به سینما هدیه کرد!» بله! سکوت! سکوت انگار همان گمشده‌ی انسان‌های امروزی است. آخرین باری که با کسی ارتباط چشمی بر قرار کرده‌اید را به خاطر دارید؟ احتمالا نه! چون انگار ما یاد گرفته‌ایم دائما حرف بزنیم. سؤالم اما این است که چه کسی سکوت را فراری داد؟! من فکر می‌کنم یکی از متهمان اصلی آن، همین فضای مجازی است. خاصیت زیست مجازی آن است که هی حرف بزنیم و اظهارنظر کنیم! آن هم در مورد همه‌چیز! عجیب آنجاست که دنیا به شکل جدیدی از سکوت رسیده است! در زیست مجازی اگرچه دهان‌ها بسته‌ است اما دست‌ها کار زبان را می‌کنند و حرف می‌زنند، و چشم‌ها کار گوش را می‌کنند و می‌شنوند! سکوت! گمشده‌ی انسان عصر دنیای مجازی است. بیایید اما گاهی سکوت را تمرین کنیم و درباره‌ی هر چیزی اظهارنظر نکنیم. مطمئن باشید دنیا جای بهتری خواهد شد.