📌۱. پسر آیت‌الله #فاطمی‌نیا نقل می‌کرد که هیچ‌گاه ندیدم #پدر، بدون پسوند یا پیشوند محبت‌آمیز مانند عزیزم، جانم و… مادرمان را صدا کند. ایشان وقتی #مادر وارد مجلسی می‌شدند، محال بود به احترام او تمام‌قامت‌ بلند نشوند. وقتی می‌خواستند ایشان را به کسی یا جمعی معرفی کنند هم حتماً با اکرام مادر را معرفی می‌کردند که ایشان #سادات هستند و عالم‌زاده و…

📌۲. آن مرحوم از انجام کارهای #خانه ابایی نداشتند. بارها آقایان #همسایه‌ می‌گفتند که از وقتی حاج‌آقا آمده‌اند در این ساختمان، همسرانمان به ما معترض شده‌اند که چرا شما ظرف نمی‌شویید، چون گاهی بعد از ناهار و شام متوجه می‌شدند که حاج‌آقا در #آشپزخانه ایستاده‌اند و ظرف می‌شویند. پدر هیچ‌وقت در خانه فرمان صادر نمی‌کردند حتی به اندازه‌‌ی آوردن یک #چای. بارها شده که خسته از بیرون می‌آمده‌ اما خود چای دم کرده‌ و برای همه می‌ریختند.

📌۳. فرزندان بارها دیده‌ بودند وقتی در روز، #همسر آیت‌الله #خواب هستند، ایشان #مطالعه‌شان را در جایی انجام می‌دادند که مراقب باشند اگر کسی وارد شود و نمی‌داند همسر ایشان خواب است، به او بفهماند که با صدای بلند صحبت نکند که مبادا ایشان بیدار شوند. یک‌بار هم گفته بودند مواظب دل‌ها‌ باش که اگر یک دل را بشکنی، گاهی باید هفتاد سال دنبالش بدوی. یعنی هفتاد سال عقب می‌مانی، هفتاد سال نگهت می‌دارند که یک قدم جلو نروی. حالا اگر خانواده‌ات باشد که بدتر!

📌۴. در یکی از درس‌های #اخلاق نیز با تأکید فرموده بودند که #جوانان عزیز توجه کنید که اگر به #پدر _و_مادر جواب تلخ دهید، نورتان خاموش می‌شود. اما متأسفانه بعضی بچه‌ها مثلا می‌گویند پدرم متوجه نیست. بله! درست است! ممکن است گاهی هم حق با شما باشد اما حق پرخاش و تندی ندارید. اگر هم حق با شماست بگویید چشم. رمز موفقیت شما در همین است.