️ فهرست شیندلر را سی سال پیش استیون اسپیلبرگ یهودی به بهترین وجهی کارگردانی کرد. فیلم فهرست شیندلر، داستانی برگرفته از رمانی غیرداستانی، از زندگی «اسکار شیندلر»، سرمایه‌دار آلمانی در خلال جنگ جهانی دوم است. اسکار شیندلر در ابتدا با استفاده از شرایطی که جنگ فراهم آورده بود، یهودیان را به‌عنوان کارگر برای کارخانه‌اش انتخاب می‌کند تا پول کمتری برای استخدام کارگر داده باشد و درآمد بیشتری بدست آورد. فیلم پر است از سکانس‌هایی که بیانگر ظلم و بی‌رحمی نسبت به یهودیان کارگر ماجراست. ️ بعدتر، #رومن پولانسکی، دیگر کارگردان مطرح یهودی، فیلم پیانیست را در سال ۲۰۰۲ ساخت. حکایت پدر و پسری لهستانی، که بعد از حمله‌ی نازی‌ها، اسیر و درمانده و مستأصل، در به در دنبال یافتن مکانی امن، از خشونت و ظلم افسارگسیخته علیه یهودیان‌اند. ️ فهرست شیندلر و پیانیست البته تنها فیلم‌های سینما برای بیان مظلومیت یهودی‌ها نیست و مشابه آن در فیلم‌های دیگری‌ چون دیکتاتوربزرگ و سقوط و… نیز کم و بیش تکرار شد. ️ القصه، با همین مظلوم‌نمایی، بعد از جنگ جهانی دوم آمدند و خاک فلسطین را اشغال کرده و به مرور، نه تنها ساکنان آن را بیرون کردند، که هر جا کسی مقابل آنان ایستاد، به بی‌رحمانه‌ترین وجه ممکن به قتل رساندند. ️ این روزها اما اخبار رسانه‌های مین‌استریم جهان را که نگاه می‌کنی، مجددا همین خط مظلوم‌نمایی صهیونیست‌ها به‌وضوح قابل مشاهده است‌. جوری خبرسازی و تصویرسازی کرده‌اند که گویا این فلسطینی‌ها هستند که مقصر ماجرایند. برای این کار، عملیات شجاعانه‌ی حماس را مشابه کرده‌اند با واقعه‌ی ۱۱ سپتامبر، یا با آن کشتاری که داعش در سوریه و عراق راه انداخت که تصاویر آن را در اسلایدها مشاهده می‌کنید. ️ در این میان، برخی هم‌وطنان کم‌آگاه یا مغرض هم هشتگ زده‌اند لعنت به جنگ، که مثلا ژست بی‌طرفی بگیرند و دو طرف ماجرا را محکوم کنند. غافل از آنکه اساسا مقایسه‌ی دو طرف میدان یکسان نیست. آن کسی که دزد است و دزدکی وارد کشور دیگری شده، صهیونیست‌ها هستند. آن کسی که ابتدائا شروع به کشتار کرده، صهیونیست‌هایند. ترحم به دزد و قاتل و ظالم‌ نیز نتیجه‌ای جز حماقت ندارد. واضح است که این مظلوم‌نمایی‌ها یک نتیجه بیشتر ندارد: زمینه‌سازی برای کشتار بیشتر مردم مظلوم فلسطین. آنچنان‌که در همین چند روز، ۶ هزار انسان بی‌گناه را شهید و زخمی کرده‌اند.