این روزها رسانه‌ی سلطنتی بی‌‌بی‌سی فارسی دوباره فعال شده. دقیقا شبیه روزهایی که سال گذشته ایران دچار آشوب و اغتشاش بود. انگار اساسا یکی از مأموریت‌های این رسانه‌ی سلطنتی، فعال و پرکار شدن در مواقع خاص است. کافی است نگاهی به اخبار منتشره در چند روز گذشته‌ی این رسانه بکنید تا متوجه این حجم از پرکاری بشوید.

سؤال این است که چرا بی‌بی‌سی در چنین مواقعی پر کار می‌شود؟

هدف او از این حجم از فعالیت چیست؟

به نظر می‌رسد اصلی‌ترین هدف بی‌بی‌سی فارسی، روایت‌سازی برای مخاطب فارسی‌زبان باشد. بی‌بی‌سی‌ به خوبی فهمیده که آن روایتی در افکار عمومی جا افتاده و اصطلاحا دست به دست می‌شود که روایت اول باشد. دست برنده در رسانه، تولید روایت اول است. پس بی‌بی‌سی همه‌ی تلاش خود را می‌کند آن رسانه‌ای باشد که تولید روایت اول برای جامعه‌ی ایران را دارد. اما در طول یک هفته‌ی اخیر که اتفاق طوفان الاقصی آغاز شده، اتاق فکر بی‌بی‌سی در تلاش است تا روایت اول خود را با چند محور کلی پیش ببرد: اول: نشان دادن حماس به عنوان گروهی مشابه داعش که برای پیشبرد اهداف خود، از کشتار بی‌گناهان حتی کودکان نیز ابایی ندارد. (بماند که در سرزمین‌های اشغالی اساسا فرد بی‌گناه نداریم، همه غاصبان و دزدانی هستند که به زور وارد خانه و کشور اهالی فلسطین شده‌اند) دوم: به تصویر کشیدن اجماع جهانی علیه حماس. برای این کار، اخباری با پوشش نقطه‌نظرات سلبریتی‌ها، و انزجار آنها از اقدام حماس به چشم می‌خورد. سوم: نشان دادن قدرتمند بودن ارتش رژیم صهیونیستی که مخصوصا در دو سه روز اخیر شدت گرفته. بی‌بی‌سی این‌گونه وانمود می‌کند که ارتش این رژیم کثیف در حال پیشروی به منطقه غزه است و مردم نیز در حال فرار از خاک کشور خود هستند. به خوبی می‌دانید که در جنگ‌ها، آن جبهه‌ای پیروز است که بتواند روایت ظفرمندانه و مقتدرانه از خود نشان بدهد. چهارم و به موازات خط سوم رسانه‌ای که گفته شد، محور چهارم، تولید روایت مبتنی بر جدایی بین جنبش حماس با شهروندان غزه است. واضح است که کارکرد این سیاست آن‌ است که چنین القا شود طرفداران حماس، اقلیتی بیش نیستند که با اقدامات خود، در حال کشتن مردم هستند. بدین‌ طریق، مقصر اصلی کشتار مردم فلسطین، نه رژیم صهیونیستی، که جنبش حماس اوست. این چهار محور، موضوعاتی است که در طول هفته‌ی گذشته دائما تکرار شده. سؤال اما آن‌ است که رسانه‌ی ملی ما کجای این ماجراست؟ جدای از کاشتن چند دوربین و مخابره‌ی تصاویر، چه روایت و خط رسانه‌ای را در دستور کار قرار داده است؟