بیانیهی چند صفحهای منوتو پرچم صلح میانهی جنگ نبود که برافراشته شد. آنها سربازان بازندهی جنگ رسانهای بودند که بیش از یک دهه قبل آغاز کردند، بارها متوهمانه بر طبل پیروزی کوبیدند و حالا اسلحهشان را زمین گذاشتهاند. زمین بازیای را ترک کردند که بعد از تزریق پول به ایران اینترنشنال برایشان تنگ شده بود.
️ سرگرمی کلیدواژهای بود که «منوتو» با محوریت آن شکل گرفت. در ابتدای راه، خودش را جدای از جریان سیاسی و اجتماعی درون کشور قرار داد و فوکوس تولیدات محتوایی خود را به «سبک زندگی» مردم قرار داد. بفرمایید شام مهمترین برنامهای بود که تلاش داشت با تشویق مردم به مهاجرت، وضعیت متفاوتی از ایرانیان ساکن خارج نشان دهد. منابع مالی نامشخص از همان ابتدا، مهمترین علامت سؤال در مسیر توسعهی این شبکه بود. ابهامی که پیشبینی میشد به زودی پیامهای تند و سرراستتری از طرف شبکه برای بدست آوردن حامی مالی صادر شود.
با رشد «ایران اینترنشنال» وظیفهی تعریفشدهی «منوتو» تغییر کرد. حالا آنها رسانهای با هدف تأثیرگذاری روی طبقهی متوسط ایران شدند. شبکههای اجتماعیشان با محوریت «گزارشگر من و تو»، با پیامهای بدون پیچ و خم رسانهای به دنبال سیاهنمایی وضعیت داخل کشور بودند. اتفاقی که محتوای برنامه سالومه مجری این برنامه را هم تحت تاثیر قرار داد و شبکهی «منوتو» را به حامی اصلی جریان سلطنتطلب تبدیل کرد.
پیام امروز منتشرشده توسط این شبکه هدف مشخصی دارد. آنها با اینکه تلاش کردند چند چهرهی رسانهای داخلی ایران را هم جذب کنند ولی نتوانستند حامی مالیهای خودشان را برای ادامهی کار مجاب کنند. این بیانیه، «کاسهی گدایی» شبکهای است که در کارزار رسانهای یکی دو سال گذشته شکست خورده است. حالا حتی سلطنتطلبان که تریبون همیشگیشان «منوتو» بود هم ترجیح میدهند منابع مالی خودشان را در جایی دیگر هزینه کنند. این بیانیه برگ آخر مدیران شبکه برای جذب منبع مالی است. آنها تهدید پشت دربهای بسته را به نمایش بیانیهای تبدیل کردند تا آخرین کارت بازی را هم خرج کنند.
و اما احسان کرمی ها که قربانی بزرگ قمار این رسانه بودند، بازندهی اصلی این اتفاقات هستند. آنها به رسانهای پناه بردند که زودتر از تحقق وعدهی سقوط جمهوری اسلامی به انحلال رسیدند.
سارا مصطفوی
بدون دیدگاه