سال ۲۰۱۲ اولین قسمت از سه‌گانه‌ی بازی‌های گرسنگی رفت روی پرده‌ی نقره‌ای سینما. یک فیلم هالیوودیِ موفق که به لطف مخاطبان نوجوانِ وفادارش تا سه هفته در لیست پرفروش‌ترین‌های گیشه ماند. ️ فیلم، یک قهرمانِ نوجوان داشت در یک ویرانشهر حسابی: یک حکومت مرکزی به اسم کپیتال که مردم مناطق پیرامونی -پانم- را به استثمار گرفته است برای رشد و توسعه‌ی خودش. از هیچگونه خشونتی هم برای سرکوب دریغ نمی‌کند. پروپاگاندای پر و پیمانی هم دارد، از آن رسانه‌های بزرگِ پر زرق و برق که با سرگرمی، مردم را آنطور که می‌خواهد شکل می‌دهند. ️ خط اصلی داستان آنجا شروع می‌شود که حکومت مرکزی برای یادآوری سرکوب بزرگترین شورش تاریخ به مردمش، هر سال دو پیشکش نوجوان از مناطق شورشی طلب می‌کند. ۲۴ پیشکش از ۱۲ منطقه باید در یک بازی مرگبار یکدیگر را بکشند تا تنها فرد زنده و پیروز میدان باشند. کتنس، قهرمان نوجوان فیلم، ترجیح می‌دهد به جای پیروی از قوانین بازی و کشتن دیگران راه دیگری بیابد و این می‌شود اولین نافرمانی و کنش انقلابی در سرزمین پانم. ️ این روزها نوجوانان زیادی به شباهت تصاویر اتفاقات اخیر با ویرانشهر کپیتال اشاره می‌کنند. کپیتال بیمارستانی پر از مجروح را بمباران کرد و یک منطقه را به جرم شورش یک نفر علیه حکومت مرکزی با خاک یکسان کرد. حالا این تصاویر نشسته‌اند کنار تصاویر غزه‌ی ویران شده و بیمارستان آتش گرفته‌ی آن. یک تناظر یک به یک از سوی نوجوانان مخاطب فیلم که در پلتفرم تیک‌تاک موجی راه انداخت. ️ همان سال رونمایی و اکران اولین قسمت فیلم، دونالد ساترلند، بازیگر نقش رهبر کاپیتال، یک مصاحبه کرد و گفت: این فیلم پتانسیل ایجاد یک انقلاب جهانی را دارد. اما می‌دانیم که انقلابی نشد. نه آن سال نه سال‌های بعدش که قسمت‌های دیگر فیلم منتشر شد. ️ در اکران قسمت دوم فیلم در سینماهای اسرائیل، یک پژوهشگر فلسطینی رفت تا ببیند مردم اسرائیل چطور با دیدن هر روزه‌ی کشتار فلسطینی‌ها می‌توانند پای این فیلم بنشینند. جمیل خادر وقتی بیشتر شگفت‌زده شد که چند سرباز جوان اسرائیلی با یونیفورم مخصوص را در ردیف روبروی خود دید. او همچنین شاهد دو دور تشویق بینندگان بود: یک دور تشویق خود به خود، شدید و طولانی در پاسخ به معاشقه‌ی دو قهرمان فیلم، و یک بار، موضعی‌تر و ضعیف‌تر بعد از اینکه کتنیس یک تیر برق‌دار به آسمان گنبدی‌شکل محلِ بازی‌ها شلیک کرد و منجر به فروپاشی آن و نجات قهرمان شد.
فائزه حسین‌زاده
بدون دیدگاه