این دیگر «کمدی سیاه» است. آنقدر دز طنز ماجرا زیاد شده که باورمان نمی‌شود که می‌توان با این شوی تمسخرآمیز، جلب توجه کرد.

راستش حتی روانشناسی زرد هم حرمت دارد. روانشناسی زرد با محوریت میان‌برسازی در حل مشکلات و یک خطی کردن راه‌حل‌ها پیش می‌رود. روانشناسی زرد، احترام به شعور مخاطب را درک می‌کند. می‌داند که باید حداقل‌ها را برای جذب مخاطب رعایت کند اما اینجا ما با روانشناسی زرد هم مواجه نیستیم. با شوی کمدی، چشم توی چشم هستیم که می‌خواهد به زور اشک و احساسی کردن مخاطب ترحم بخرد.

نمی‌خواهیم قدرت تصمیم‌گیری کسانی که به هر دلیلی با این اتفاق و نمایش همراه هستند را زیر سؤال ببریم اما دلمان می‌خواهد همه‌ی کسانی که از روی کنجکاوی یا اشتباه به دیده شدن بیشتر این دست سناریوها کمک می‌کنند، زیر میز بزنند. زیر میز دکانی بزنید که از آگاهی کم مردم استفاده می‌کنند تا جیب خودشان را پر پول کنند.

آن‌ها به گریه و احساسات مردم پناه بردند چون به دنبال مسکن‌های مقطعی برای درد مردم هستند. گریه می‌تواند فردی که به هر دلیلی گوشه‌ی رینگ زندگی گیر کرده را آرام کند، التیام دهد اما هیچ راه حل عمیقی برای مشکلات نیست.

لطفاً زیر میز بزنید، حتی اگر به اندازه‌ی یک آنفالو کردن باشد. حتی اگر به اندازه‌ی نادیده گرفتن ویدیوهایی باشد که برای گول زدن ما مهندسی شده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *