کامران، دکور، سوژه
مثلث جذاب «برمودا»

رسانه‌های هر کشور برای به بلوغ رسیدن نیروی انسانی‌اش هزینه می‌کند. پای خطاهای خامی او می‌ایستد تا در پختگی از آن بهره ببرد. پروسه‌ی نیروسازی هرچند در رسانه‌های ایران بیشتر مبتنی بر «شانس و اقبال» است و معدود چهره‌هایی با استعدادیابی درست از سنین پایین کشف می‌شوند اما تمام چهره‌های شناخته شده فعلی فعال در حوزه رسانه تصویری زاییده تلویزیون هستند‌‌.

این روزها یک تاک‌شوی چارچوب‌دار و پرمخاطب روی آنتن شبکه‌ی نسیم است که نمونه‌ی بارز استفاده‌ی درست از نیروی انسانی تربیت‌شده‌ی صداوسیما است. برنامه‌ی «برمودا» یک شوی تلویزیونی گفتگو‌محور است که برای دیده شدن، هیچ تلاشی اضافه بر استفاده از تکنیک‌های گفتگو‌ی مبتنی بر کشف و شهود برای مخاطب نمی‌کند. برنامه‌ای که از معدود برنامه‌های فعلی سیما است که دکور کاملا در اختیار برنامه و تعریفی‌ است که مخاطب از برنامه پیدا کرده است.

کامران نجف‌زاده به‌عنوان مجری برنامه، نقطه قوت ماجرا است. او که با گزارش‌های جذابش در بخش‌های مختلف خبری شناخته شد، تمام تجربه‌ی حضورش در آمریکا به عنوان خبرنگار اعزامی ایران و البته حضورش در بخش خبری ۲۰:۳۰ را با خودش به این برنامه آورده است. او تکنیک‌های گفتگو‌ را به خوبی می‌فهمد. می‌داند کجا باید سکوت کند، کجا باید از سوژه مچ‌گیری کند و کجا باید خط روایت گفتگو را تغییر دهد تا مخاطب خسته نشود.

«برمودا» هرچند تلاش کرده از سوژه‌های فضای_مجازی برای بیشتر دیده شدن استفاده کند و اصطلاحا دوپینگ کند اما تا به امروز کمتر اسیر فضای زرد و سطحی فضای مجازی شده است. البته این موضوع را درنظر بگیرید که مخاطب این برنامه با توجه به انتخاب شبکه‌ی نسیم، عموم مردم هستند و قالب برنامه به نحوی طراحی شده که مخاطب عادی از تماشا کل برنامه خسته نشود.

از برنامه‌ای نوشتیم که بنظر می‌رسد که در کنداکتور این روزهای تلویزیون، نماد این است که می‌توان با پرداخت خوب به سوژه‌ها و بدون استفاده از شوخی‌های جنسی و محتوای سطحی برنامه‌ای جذاب برای مخاطب ساخت.